Mokraćna
bešika (vesica urinaria) šupalj je mišićno-sluzokožni organ koji ima
ulogu rezervoara koji menja svoju veličinu, oblik, položaj i odnose u zavisnosti
od količine svog sadržaja i stanja susednih organa. U njoj se nakuplja mokraća
između dva pražnjenja (mictio). Mokraćna bešika je umetnuta između dva
mokraćovoda (urether), preko kojih prima mokraću, i mokraćne cevi (urethra)
koja je povezuje sa spoljašnjom sredinom.
Spoljašnji izgled i položaj. Oblik
mokraćne bešike zavisi od količine mokraće u njoj. Kapacitet na živome je oko
350 ccm a maksimalno je 1.500 ccm. Puna mokraćna bešika može da poprimi
kruškast ili valjkast oblik, dok prazna ima oblik nepravilnog trougla s vrhom
usmerenim napred.
Mokraćna bešika se nalazi iza preponske simfize, u
potperitonealnom spratu karlične
šupljine, u organskom prostoru, u svojoj loži - paracistijumu. Nalazi se ispred rektuma kod muškaraca, a ispred
materice kod žene. Kada je prazna, ona se nalazi unutar male karlice, a kada je
puna, ona se izdiže napred i gore u trbušnu šupljinu.
Na
praznoj mokraćnoj bešici opisuje se vrh, telo, baza i vrat.
Vrh bešike (apex vesicae) usmeren je gore i napred prema preponskoj simfizi.
Od vrha bešike nagore, prema pupku se pruža središnja pupčana veza (lig. umbilicale
medianum) koja predstavlja obliterisani urahus (embionalni alantoidni
kanal).
Telo bešike (corpus vesicae)
nastavlja se na vrh bešike i na njemu se uočavaju dve strane i dve ivice. Strane
su prednja i zadnje gornja. Prednja strana tela bešike je u odnosu sa
preponskom simfizom preko uskog zatpreponskog prostora (spatium
retropubicum). Zadnja gornja strana je pokrivena peritoneumom koji se
prebacuje sa prednjeg trbušnog zida. Ova strana kod muškarca je u odnosu
sa vijugama tankog creva i sigmoidnim kolonom, a kod žene sa prednjom
stranom tela materice. Ivice tela bešike su: dve bočne i zadnja ivica. Bočne
ivice se prednjim krajem nastavljaju na bočne pupčane vrpce (ligg.
umbilicalia medialia) koje predstavljaju obliterisani deo stabla pupčane
arterije (a. umbilicalis). Zadnja ivica
tela bešike odgovara prelazu zadnje gornje strane prema bazi bešike.
Baza ili dno bešike (fundus vesicae)
deo je tela kojim bešika naseda na kestenjaču i rektum kod muškarca, tj.
na vaginu i vrat materice kod žene.
Vrat bešike (cervix vesicae s. collum vesicae)
kratki je, suženi, najniži deo bešike koji nosi unutrašnji otvor mokraćne cevi (ostum
urethrae internum) odakle polazi mokraćna cev (urethra).
Peritoneum. Mokraćna bešika se nalazi u potperitonealnom spratu
karlične šupljine i ona pripada ekstraperitonealnim organima. Međutim, zadnju
gornju stranu prekriva peritoneum koji se prebacuje sa unutrašnje strane
prednjeg trbušnog zida (SI. 23). Tom prilikom peritoneum gradi trbušno-bešični
špag, čija dubina zavisi od ispunjenosti mokraćne bešike. Kod muškarca peritoneum se, sa
mokraćne bešike, prebacuje put nazad na rektum i obrazuje rektalno-bešični špag
(excavatio rectovesicalis), a kod žene se prebacuje na matericu i
obrazuje bešično-matencni špag (excavatio
vesicouterina).
Veze bešike. Od vrha mokraćne bešike prema pupku pruža se središnja pupčana
veza (lig. umbilicale medianum),
koja predstavlja obliterisan alantoidni kanal. Vrat bešike je fiksiran trakama fibromišićnog tkiva koje se pružaju
od vrata bešike do unutrašnje
strane preponske kosti i nazivaju se pubovezikalni
ligamenti. Kod žene, ove veze se nazivaju pubouretralnom vezom, a kod muškarca puboprostatičnom.
Unutrašnji izgled bešike. Sluzokoža prazne mokraćne bešike je naborana izuzev u predelu
Lijetoovog bešičnog trougla (trigonum vesicae - Lieutaudi) čija
je površina
uvek glatka, nezavisno od ispunjenosti
bešike (SI. 22B). Bešični trougao se nalazi na dnu mokraćne bešike i kod muškarca leži na bazi kestenjače,
a kod žene na vagini. Bazu
trougla predstavlja poprečni
sluzokožni nabor, tzv.
međuureterični nabor (plica
interureterica) na čijim krajevima se nalaze otvori mokraćovoda (ostium
ureteris). Vrh trougla
odgovara unutrašnjem otvoru mokraćne cevi
(ostium urethrae internum).
Iza
međuureteričnog nabora zapaža se najniži deo bešike - retroureterična jama u
kojoj se zadržavaju strana tela (pesak, kamen, gnoj).
Građa. Zid mokraćne
bešike se sastoji iz tri omotača. Spoljašnji, serozni omotač (tunica
serosa) predstavlja peritoneum karlične šupljine koji pokriva zadnju gornju stranu
bešike. Ostale delove bešike prekriva vezivni omotač (tunica adventitia). Srednji, mišićni omotač (tunica muscularis) gradi glatko
mišićno tkivo (m. detrusor vesicae), koje je
raspoređeno u tri sloja (spoljašnji, srednji i unutrašnji) sa longitudinalnim i
cirkularnim rasporedom vlakana. U predelu bešičnog trougla, glatke mišićne
ćelije obrazuju mišiće bešičnog trougla (mm.
trigoni vesicae). Oko vrata mokraćne bešike, kod muškarca, obrazuje se
prsten glatkih mišićnih ćelija — unutrašnji zatvarač mokraćne cevi (m. sphincter urethrae intemum) čija vlakna
prelaze i u mokraćnu cev. Ovaj mišić učestvujeu kontroli akta mokrenja (mictio).
Kod žene, mišić nije tako
definisan kao kod muškarca. Unutrašnji, sluzokožni
sloj (tunica mucosa) izgrađen je od epitela prelaznog tipa (urothelium) ispod koga se nalazi podsluzokožni sloj (tela submucosa)
koji se labavo vezuje za mišićni sloj i omogućava nabiranje sluzokože kada je
bešika prazna. Podsluzokožni sloj nedostaje u predelu bešičnog trougla (trigonum
vesicae) gde je površina
sluzokože konstantno glatka, nezavisno od ispunjenosti bešike.
Arterije. Vaskularizaciju mokraćne bešike obezbeđuju: gornje bešične arterije (aa. vesicales
superiores), koje su grane pupčane arterije (a. umbilicalis),
i donja bešična arterija (a. vesicalis
inferior) koja je grana unutrašnje bedrene arterije (a. iliaca interna, SI. 24).
Gornji deo dna mokraćne bešike je vaskularizovan od grana srednje rektalne
arterije (a. rectalis media)
i arterije semovoda kod muškarca (a.
ductus deferentis), a kod žene od vaginalne arterije (a. vaginalis). Donji deo dna je vaskularizovan ograncima unutrašnje stidne arterije (a. pudenda interna).
Vene. Venski
bešični splet (plexus venosus vesicalis) pripada slivu unutrašnja bedrene vene (v. iliaca interna).
Limfna drenaža. Limfini sudovi mokraćne bešike se dreniraju u
spoljašnje i unutrašnje bedrene čvorove (nodi
iliaci extemi et
interni).
Inervacija.
Vegetativna vlakna mokraćnu bešiku potiču iz karličnog spleta (plexus
pelvicus) koji daje bešični splet (plexus
vesicalis). Parasimpatička vlakna dolaze do
zida bešike i oživčavaju m. detrusor vesicae. Simaptička vlakna oživčavaju m. sphincter urethrae internus.
Нема коментара:
Постави коментар