Operacija kičmenovih pršljenova bez noža - perkutana vertebroplastika

     

Trend savremene terapije je lečenje bolesnika metodama iz grupe minimalno invazivnih. Osnovni princip je da se isti ili bolji efekat (u poredjenju sa klasičnim hirurškim zahvatima) postigne uz manju dozu "agresije" (invazivnosti) po organizam bolesnika. Ovako se mogu lečiti brojna oboljenja krvnih sudova, vršiti zahvati vadjenja žučne kesice, bubrega, slezine, delova creva ... 

Metoda lečenja preloma pršljena

      Perkutana vertebroplastika (PVP) je metoda iz grupe interventne radiologije (minimalno invazivnih tehnika koje se rade pod kontrolom rendgenskog zračenja) koja se primenjuje u lečenju bolnih preloma pršljenskih tela vratnog, grudnog i slabinskog dela kičmenog stuba.

     Prelomi pršljenskih tela nastaju kao posledica slabljenja njegove gradje odnosno gubitka koštanog tkiva što rezultira smanjenom čvrstinom. Najčešći uzrok ovih promena je osteoporoza. Ne retko, ovakvi prelomi pršljenskog tela su prvi klinički znak osteoporoze. Broj ovakvih preloma koji se godišnje javljaju u SAD je oko 250 000. Isto tako ukoliko su pršljenska tela zahvaćena metastazama malignih tumora ili benignim tumorima krvnih sudova doći će do razaranja koštanog tkiva sa takodje posledičnim smanjenjem njegove čvrstine. U tako izmenjenim uslovima, moguće je da pri minimalnim traumama kao što su pokreti, naglo sedanje ili lakši padovi, dodje do tzv. kompresivnog preloma pršljenskog tela odnosno smanjenja njegove visine.

     

    Nastanak preloma praćen je bolovima koji se pojačavaju pri sedenju, hodu i obavljanju svakodnevnih aktivnosti.

     Do pre desetak godina lečenje je bilo sastavljeno od nekoliko raspoloživih metoda: terapija lekovima, fizikalna terapija i hirurški zahvati stabilizacije kičmenog stuba. Medjutim, rezultati ili nisu bili zadovoljavajući ili se terapija (hirurška) bila skopčana sa značajnim brojem intra i postoperativnih komplikacija.

     Prvi pokušaj, koji se na sreću pokazao uspešnim, interventno-radiološkog tretmana ovog oboljenja izveden je 1984. (Darmond i Galiberd) i od tada je broj intervencija koje se u svetu izvode u neprekidnom porastu.

Način izvođenja metode

     Princip izvodjenja metode je da se kolabirano pršljensko telo, pod kontrolom radioskopije, punktira iglom, i kroz nju ubrizga specijalna vrsta dvokomponentnog cementa. Nakon ubrizgavanja cement se stvrdnjava i stvara cementno-koštani blok sa fragmentima prelomljenog pršljenskog tela dovodeći do smanjenja ili nestanka bolova. Takodje se, prilikom stvrdnjavanja cementa, razvija temperatura od približno 60 stepeni Celzijusove skale što termičkim oštećenjem pršljenskih receptora za bol takodje doprinosi procesu obezboljavanja.

Autor: prof.  dr Petar Bošnjaković